اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 502 |
| تعداد مقالات | 4,340 |
| تعداد مشاهده مقاله | 7,953,791 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,862,285 |
تحلیل انتقادی روایات به ظاهر متعارض در باب «مزاح» | ||
| مطالعات قرآن و حدیث | ||
| مقاله 3، دوره 9، شماره 2 - شماره پیاپی 18، شهریور 1395، صفحه 67-95 اصل مقاله (508.01 K) | ||
| نوع مقاله: علمی - پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30497/quran.2016.1828 | ||
| نویسندگان | ||
| محمد صادق نصراللهی* 1؛ احمد علی قانع2؛ احمد جهانگیر فیض آبادی3 | ||
| 1دانشجوی دکتری فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق(ع) | ||
| 2دانشیار دانشکده فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق(ع) | ||
| 3دانشجوی کارشناسی ارشد فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق(ع) | ||
| چکیده | ||
| امروزه، مطالعات علمی فراوانی روی شادی و نشاط به عنوان یکی از فرایندهای جسمی و روانی لازم و ضروری برای زندگی بشر انجام گرفته که بالتبع ضرورت شاد بودن و لزوم شوخی کردن را به عنوان یک عامل اصلی مورد توجه قرار می‌دهد. مسئلة اصلی این مقاله آنست که کنش شوخی کردن، از منظر دین امری پسندیده و توصیه شده است یا مردود و نهی شده؟ اگرچه شوخی به عنوان یک عمل در کتب فقهی به شکل پراکنده و بیشتر ناظر به عوارض آن در مقولات دیگر مورد بحث قرار گرفته، اما کمتر خود به عنوان موضوع بحث مورد توجه بوده است. این غفلت، زمانی بیشتر خودنمایی می کند، که مراجعه به روایات، ما را با تعارض اولیه و ظاهری ادله مواجه می کند. این مقاله، بر آنست که با رویکردی نظام‌مند و جامع‌نگری با مراجعه به روایات «مزاح»، موضع اسلام را نسبت به شوخی کردن مشخص کرده و الگوی نظری شوخی کردن را ترسیم نماید. در مقام‌جمع‌بندی، این مقاله، ضمن ترسیم الگوی مذکور، منشأ و کارکردهای مثبت شوخی کردن، مصادیق شوخی گناه‌آلود و زیاده و کژکارکردهای آن دو را مورد بحث قرار داده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| شوخی؛ مزاح؛ دعابه؛ نشاط؛ خنده؛ الگوی اسلامی شوخی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Critical Analysis of Seemingly Contradictory Narratives of "Humor" | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mohammad Sadegh Nasrollahy1؛ Ahmad Ali Ghanee2؛ Ahmad Jahangir FeyzAbady3 | ||
| 1PH.D Student in Islamic knowledge & culture and communication Science at the University of Imam Sadegh | ||
| 2Associate Professor in Islamic knowledge & culture and communication Science at the University of Imam Sadegh | ||
| 3M.A. graduated Islamic knowledge & culture and communication Science at the University of Imam Sadegh | ||
| چکیده [English] | ||
| Humor is a common act of communication in our daily life. Today, there is a great deal of studies on the significance of happiness in mental and physical processes; hence the necessity of humor as one of its paradigm. This paper argues Islamic perception of humor and whether it is recommended or prohibited by the comprehensive outlook of Islam towards human life. Juridical books have discussed humor sporadically and mentioned its aftermath in other aspects, yet the discussion of humor as a unique subject of study has been overlooked in the field. This issue is more evident when the outward and primary meanings of several hadiths contradict with each other. On the one hand, humor is seen in the Sunnah and is recommended by Shiite Imams, on the other hand, in other ahadith, humor is prohibited and several negative results are mentioned. This paper aims to define Islamic view of humor and draw a theoretical model of humor based on ahadith. The findings demonstrate that humor itself is recommended in Islam and what makes it prohibited is either to commit a sin by humor or to use it excessively. In other words, Islam decries sinful and excessive employment of humor. Finally, the paper argues the origin and positive aspects of humor and explores examples of sinful and excessive use of humor as well as its misapplications. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| humor, Mezah, Doabah, Jest, Islamic model of humor, Happiness, Laughter | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,918 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,011 |
||